แต่ละประเทศใน AEC ให้มีจุดเด่นต่างๆ ดังนี้
1.ประเทศ กัมพูชา
คือประเทศที่มีค่าจ้างแรงงานที่ต่ำมากที่สุดในอาเซียน สำหรับความสำพันธ์ระหว่างประเทศก็สำคัญ ที่อาจจะเป็นการสนับสนุนและการให้โอกาสในการร่วมมือที่จะขยายการค้า และการลงทุนต่างๆ นอกจากนี้ประเทศกัมพูชายังอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติในประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ ในเรื่องของ แร่ธาตุ ป่าไม้ และในส่วนที่ยังต้องพัฒนาต่อไปคือเรื่องของสาธารณูปโภคและพื้นฐานความเป็นอยู่ของคนในประเทศ และเรื่องของแรงงานที่มีความชำนาญในด้านต่างๆ ยังคงน้อยอยู่
2.ประเทศ อินโดนีเซีย
เป็นประเทศที่มีทรัพยากรในประเทศที่ดี จึงเน้นไปในเรื่องนี้เป็นหลัก และเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในอาเซียน และอยู่ในอันดับที่ 4 ของโลก ประเทศอินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีตลาดขนาดใหญ่มีจำนวนผู้บริโภคเป็นชาวมุสลิม มากที่สุด มีเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่ที่สุด และทรัพยากรธรรมชาติอยู่เป็นจำนวนมาก ระบบธนาคารที่ค่อนข้างแข็งแรง ส่วนเรื่องที่ยังคงต้องพัฒนากันต่อไป คือเรื่องสาธารณูปโภคยังไม่ทั่วถึงเนื่องจากโครงสร้างประเทศเป็นหมู่เกาะจึงทำให้คมนาคม ยังไม่มีความทั่วถึงมากพอ
3.ประเทศ ลาว
เป็นประเทศที่น่าลงทุนในเรื่องของสาธารณูปโภค มีโครงสร้างพื้นฐานเป็นพลังงานน้ำ และมีเหมืองแร่ เป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติต่างๆ เรื่องของการเมืองก็มีความนิ่งสงบ มีเสถียรภาพที่คงที่ รวมไปถึงเรื่องค่าแรงอัตราจ้างของประเทศลาวยังคงต่ำซึ่งเหมาะกับการถูกจ้างไปใช้แรงงานอยู่และมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย และผู้คนมีน้ำใจ ส่วนเรื่องที่ยังคงต้องพัฒนากันต่อไปเรื่อยก็คือเรื่องของ สาธารณูปโภค การติดต่อสื่อสารต่างๆ การคมนาคม รวมไปถึงภูมิประเทศของประเทศลาวเป็นพื้นที่ที่มีภูเขาและที่ราบสูงเยอะ ซึ่งกระทบถึงเรื่องการขนส่งที่ลำบาก
4.ประเทศ ฟิลิปปินส์
เป็นประเทศที่ลักษณะภูมิประเทศ เป็นเกาะ น้อยใหญ่ จุดเด่นสำคัญของประเทศนี้คือเป็นประเทศที่สหภาพแรงงานมาบทบาทมาก มีการประท้วงในเรื่องของอัตราค่าแรงของประชาชนที่ทำงานอยู่บ่อยครั้งมาก และการลงทุนส่วนใหญ่นั้นจะมุ่งไปที่ความต้องการของคนในประเทศ เพราะประเทศฟิลิปปินส์มีประชากรอยู่หนาแน่น ติดอันดับ 12 ของโลก จึงทำให้ในเรื่องของการตลาดไม่ว่าจะเรื่องอะไรประเทศนี้จะเป็นที่น่าสนใจมาก และจุดแข็งที่สำคัญของประเทศนี้คือเป็นประเทศที่นิยมใช้ภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นภาษาสากล ส่วนจุดอ่อนของประเทศนี้คือเป็นประเทศที่อยู่ห่างไกลจากสมาชิกอาเซียน และระบบโครงสร้างของสวัสดิภาพของประชาชนยังต้องพัฒนาอยู่
5.ประเทศ มาเลเซีย
เป็นประเทศที่มีค่าแรงมากเป็นอันดับ 3 ของอาเซียน รองจากประเทศสิงคโปร์ และบรูไน และสิ่งที่น่าสนใจสำหรับประเทศนี้คือ เป็นประเทศที่มีการผลิตสินค้า ส่งออกที่ดีขึ้นภายใน 8 ปี ข้างหน้า และประกาศจะเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว มีการผลิตด้วยเทคโนโลยีที่มีคุณภาพสูงและจริงจัง นอกจากนี้ ความได้เปรียบของประเทศนี้คือเรื่องของพลังงาน ปริมาณน้ำมันสำรอง และในส่วนของก๊าซธรรมชาติที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก มีระบบโครงสร้างพื้นฐานที่ครบครัน ไปจนถึงแรงงานที่มีทักษะสูง ส่วนจุดอ่อน ก็คือ ประชากรน้อย
6.ประเทศ สิงคโปร์
เป็นประเทศในอาเซียนที่อัตราค่าจ้างของแรงงานมากที่สุด เน้นไปทางการขยายเศรษฐกิจในด้านบริการมากขึ้น ข้อดีที่สุดของประเทศสิงคโปร์ก็คือ ตำแหน่งของประเทศอยู่เป็นจุดศูนย์กลางของอาเซียน และอยู่ในจุดยุทธศาสตร์ของการเดินเรือซึ่งเกี่ยวกับการขนส่งทางน้ำหรือที่เรียกว่าการขนส่งทางเรือ เรื่องการศึกษาเป็นประเทศที่ให้การศึกษาที่ดี จุดอ่อนของประเทศนี้คือมีประชากรน้อย ทำให้การลงทุนจากประเทศอื่นๆ ยังไม่กล้าที่จะเข้าลงทุนในประเทศนี้เท่าไหร่ แต่ก็พอมีอยู่บ้าง
7.ประเทศ เวียดนาม
เป็นประเทศที่ค่าแรงค่อนข้างต่ำ แต่สิ่งที่โดดเด่นของประเทศเวียดนามคือการเติบโตของประเทศและด้านการพัฒนาที่รวดเร็วอย่างต่อเนื่องในทุกๆ ปี ทั้งในเรื่องเศรษฐกิจ ทั้งความต้องการภายในประเทศ รายได้ในประเทศเยอะมากขึ้น รวมไปถึงสิทธิเสรีต่างๆ ของคนในประเทศ เวียดนามมีการเมืองที่มีความเป็นเสถียรภาพ และมั่นคง มีประชากรจำนวนมากซึ่งทำให้เป็นตลาดใหญ่ของอาเซียน มีปริมาณน้ำมันสำรองอยู่ในอับดับสอง รองจากประเทศมาเลเซีย ส่วนเรื่องที่ยังคงต้องพัฒนากันต่อคือเรื่องสาธารณูปโภคยังคงต้องพัฒนากันต่อไป และราคาที่ดิน ทั้งราคาซื้อและราคาเช่ายังถือว่ามีราคาที่สูงเกินไป
8.ประเทศ พม่า
เป็นประเทศที่มุ่งเน้นไปในเรื่องของ สาธารณูปโภคและการคมนาคม การติดต่อสื่อสารที่ดี ไม่ว่าจะมีรถไฟความเร็วสูง ถนนหนทางทั้งประเทศ ทางท่าเรือ เพื่อที่ประเทศจะต้องรับมือกับความต้องการและการขยายตัวทางเศรษฐกิจที่มีแนวโน้มจะดีวันดีคืนในอนาคตข้างหน้านี้ เรื่องค่าแรงประเทศพม่าจัดว่าค่าแรงต่อคนยังถือว่าต่ำมาก และยังได้เปรียบเนื่องจากสภาพภูมิประเทศนั้นเชื่อโยงได้หลากหลายประเทศ เพราะพรมแดนเชื่อมติดกับจีน และประเทศอินเดีย จุดที่ต้องพัฒนาคือเรื่องของการเมืองนั้นยังไม่นิ่งพอ มีความไม่แน่นอนทางการเมือง และเรื่องของสาธารณูปโภค
9.ประเทศ ไทย
สยามเมืองยิ้มของพวกเรา ถือว่าเป็นจุดศูนย์กลางที่เชื่อมประเทศในอาเซียนเข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะด้านโลจิสติกส์ หรือจะเรื่องการท่องเที่ยว จุดแข็งของประเทศไทยคือ เป็นศูนย์กลางของระบบสาธารณูปโภคที่มีความเป็นระบบและทั่วถึง ตำแหน่งที่ตั้งของประเทศก็ถือว่าเป็นจุดที่ดีของการคมนาคมของภูมิภาค มีระบบธนาคารที่ค่อนข้างดีและมั่นคง มีขนาดของตลาดที่ใหญ่ มีแรงงานที่มีฝีมืออยู่เป็นจำนวนมาก รวมถึงเป็นฐานการผลิตในเรื่องของอุตสาหกรรมด้านการเกษตรของอาเซียนรายใหญ่ที่สุด จุดอ่อนของประเทศไทยนั้นยังคงเป็นเรื่องของภาษา เรื่องของเทคโนโลยียังไม่ก้าวหน้า และการเมืองยังไม่นิ่งพอที่นักลงทุนจากต่างประเทศจะกล้าเข้ามาลงทุนในประเทศไทย ทำให้การแข่งขันกันประเทศเพื่อนบ้านหรือในอาเซียนประเทศไทยจะเสียเปรียบในเรื่องของภาษาเป็นหลัก
10.ประเทศ บรูไน
เป็นประเทศที่มีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ดีกับประเทศ มาเลเซียเรียกได้ว่าเป็นคู่ค้าคู่ขายกันเลยทีเดียว ประเทศบรูไนเป็นประเทศที่มุ่งเน้นและให้ความสำคัญในเรื่องของการอุปโภคบริโภค หรือเรื่องของอาหารเป็นหลัก เนื่องจากเป็นประเทศที่เป็นผู้ผลิตน้ำมัน และมีน้ำมันสำรองรายใหญ่ของอาเซียน ประเทศบรูไนเป็นประเทศที่มีรายได้เฉลี่ยต่อคนใน 1 ปี เป็นอันดับที่ 2 น้อยกว่า ประเทศสิงคโปร์เท่านั้นเอง เป็นประเทศที่การเมืองมั่นคง นิ่ง และมีเสถียรภาพ ทั้งหมดที่กล่าวมาเป็นจุดแข็งของประเทศนี้อย่างแท้จริง แต่ข้อเสถียรของประเทศนี้คือมีพื้นที่ภูมิประเทศค่อนข้างเล็กมากเมื่อเทียบกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน และมีประชากรในประเทศน้อย จึงทำให้เป็นปัญหาในเรื่องของขาดแคลนแรงงานไปด้วย