สำหรับ ‘อาเซียน +6’ คือ การรวมกลุ่มกันของ 16 ประเทศ อันมีกลุ่มสมาชิกหลัก คือ ประเทศสมาชิกอาเซียน ซึ่งจำนวนประชากรในกลุ่มนี้ จะมีจำนวนประชากรรวมกันมากกว่า 3 พันล้านคน หรือ 50% ของประชากรจากทั่วทั้งโลกเลยทีเดียว คำถามต่อมา คือ แล้วทำไมต้องรวมกลุ่มกับอีก 6 ประเทศซึ่งไม่ใช่สมาชิกอาเซียนด้วย ? คำตอบก็คือ การรวมกลุ่มอย่างยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ เพื่อเป็นการเพิ่มระดับความสามารถในการลงทุน , ทำการค้า รวมทั้งความสามารถระหว่างประเทศในด้านอื่นๆ ให้มีศักยภาพสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว แข็งแกร่ง จนกระทั่งสามารถแข่งขันกับภูมิภาคอื่นๆ ได้อย่างทัดเทียม เช่น สหภาพยุโรป เป็นต้น อีกทั้งยังเป็นเตรียมทำข้อตกลงเปิดการค้าเสรี พร้อมผนึกกำลังของแต่ละกลุ่มการค้าเข้าไว้ด้วยกันอย่างมั่นคง เพื่อให้กลุ่มประเทศอาเซียนดำเนินเศรษฐกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ความเป็นมาในการก่อตั้ง ‘อาเซียน +6’
โดยความเป็นมาของแนวคิด ‘อาเซียน +6’ นี้ เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกระหว่างการประชุมคณะรัฐมนตรีเศรษฐกิจอาเซียน-ญี่ปุ่น และ จีน – ญี่ปุ่น – เกาหลี ณ กรุงกัวลาลัมเปอร์ ในเดือนสิงหาคม 2006 โดยประเทศญี่ปุ่นได้เสนอให้กลุ่มผู้เชี่ยวชาญทางวิชาการ ของกลุ่มประเทศ EAS ลงมือศึกษาในการจัดตั้งกลุ่มสมาชิกอาเซียน โดยเป็น FTA ระหว่างประเทศอาเซียน+ ต่อมา ในการประชุม East Asia Summit ครั้งที่ 2 วันที่ 15 มกราคม 2007 ณ เมืองเชบู ที่ประชุมก็อนุญาตให้ดำเนินการศึกษาเรื่องที่ยื่นเสนอมาในคราวก่อน ทำให้ประเทศญี่ปุ่นได้จัดประชุมนักวิชาการ ที่เป็นตัวแทนของแต่ละประเทศครั้งแรกในเดือนมิถุนายน 2007 เพื่อหาความเป็นไปได้ในการตกลงการค้าเสรีระหว่างประเทศอาเซียน+6
โดยนักวิชาการได้ประชุมทั้งหมด 6 ครั้ง ตั้งแต่ปี 2007 – 2008 ก่อนที่จะได้ผลสรุปว่า ถ้ามีการจัดทำความตกลงทางด้านการค้าเสรีระหว่างประเทศอาเซียน+6 จะก่อให้เกิดความสะดวกสบาย ทางด้านการค้าและการลงทุน อีกทั้งยังได้ความร่วมมือทางด้านเศรษฐกิจ , พลังงาน , สิ่งแวดล้อม รวมทั้งเทคโนโลยีสารสนเทศ
ข้อสรุปของ อาเซียน+6
เมื่อได้ข้อสรุปรับรู้โดยทั่วกันแล้ว กลุ่มนักวิชาการ จึงลงมือศึกษาความเป็นไปได้ อันเกี่ยวกับการจัดทำความตกลงทางด้านการค้าเสรีระหว่างประเทศอาเซียน+6 ต่อมาเกิดการดำเนินงานในระยะที่ 2 ที่มุ่งเน้นในเรื่องของความร่วมมือ , การอำนวยความสะดวก และการเปิดเสรี ซึ่งจะช่วยยกระดับความสามารถของประเทศสมาชิก เพื่อรองรับการเปิดเสรีภายใต้อาเซียน+6
ต่อมาในการประชุมวันที่ 13-16 สิงหาคม พ.ศ. 2552 กลุ่มผู้ดำเนินงานก็ได้บทสรุปในการประชุมว่า การจัดทำความตกลงการค้าเสรีระหว่างประเทศอาเซียน+6 ควรให้ความสำคัญในเรื่องความร่วมมือเป็นอันดับแรก ซึ่งต้องดำเนินการไปพร้อมกับเน้นพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในแต่ละประเทศ ควบคู่กันไปด้วย อีกทั้งยังเป็นการสร้างความเข้มแข็งให้แก่วิสาหกิจขนาดกลางและ SMEs รวมทั้งสร้างพื้นฐานอันแน่นหนาสำหรับการพัฒนาต่อไป